داستانی از یک مادر شهید در «تنها گریه کن»

«محکم تر زدم شاید به هوش بیاید؛ فایده نداشت.دست انداختم و بچه را از شکمِ پاره زن بیرون آوردم، به این امید که حداقل بتوانم طفل معصومش را نجات دهم؛ولی بدن سرخ و سفید نوزاد ماند روی دستم؛بی اینکه مجال داشته باشد گریه کند.»