کسی فریادهای محمدرضا حکیمی را نشنید

محمدرضا تقی‌دخت با بیان این‌که کسی فریادهای محمدرضا حکیمی را نشنید در توصیف این اندیشمند دینی می‌گوید که او نه سودای مقام داشت و نه طلب عنوان. او معتقد است از حکیمی میراثی باقی است مکتوب و واقعی، که هر کس از مخالف و موافق را به یک اقرار مشترک واخواهد داشت: این‌که او «چنان بود که می‌نمود».